Nieuwjaarsbrief 2017

Patricia Meyntjens

Nieuwjaarsbrief 2017: "Met wie verbind jij je opnieuw in 2017?"





Eind december schoven we bijna collectief aan voor het familiefeest bij uitstek. Meestal gebeurde dat van harte, omdat kerst nu eenmaal een traditie is en men gelooft in de bindende kracht van het ritueel. Soms omdat het gewoon zo hoort en soms met frisse tegenzin, omdat het toch een beetje aanvoelt als een verplicht nummer. Enkel mensen voor wie Kerst een diepere betekenis heeft, lijken echt van het feest te kunnen genieten. Besef dat je  de keuzevrijheid hebt om 2017, na het annus horribilis dat 2016 in allerlei opzichten was,  voor jezelf en voor anderen betekenisvoller te maken. Zoek je individuele missie om de puzzel van 2017 samen te leggen.


De records van de Warmste Week geven ons alvast het gevoel dat er nog persoonlijke betrokkenheid en liefde is in tijden van eenzaamheid en hyperindividualiteit. Wil iedereen vanbinnen dan toch voor iedereen zorgen? Is er dan toch nog altijd meer dat ons bindt dan dat onverschilligheid, eigenbelang en materialisme ons isoleert? Laat je ook in 2017 weer  persoonlijk raken. Ik ben ervan overtuigd dat jouw uniek, persoonlijk engagement als een domino kan werken, waarbij iedereen iedereen aansteekt.


Kijk  bij aanvang van het nieuwe jaar of er nog iets is wat je kan afsluiten. Wrok kan veel tegenhouden in een familie, tussen vrienden of op de werkvloer. Is er iemand die je niet vergeven hebt? Hoe komt dat precies? Bevraag jezelf en lees wat volgt  niet als een preek maar als een snelcursus vertrouwen, vergeven en loslaten. Vertrouw mensen. Je vertrouwen zal ongetwijfeld af en toe beschaamd worden, maar als je vooraf al van wantrouwen vertrekt, kan je evengoed tegengewerkt worden. Alleen als je bereid bent te vergeven, kun je het leren. Hiervoor moet je ook je ego loslaten dat altijd vindt dat je gelijk hebt én je ziel aanspreken. Je bent immers verdrietig of boos door iets wat jouw interpretatie is.  Hoe jij je voelt is volledig jouw eigen keuze. Neem verantwoordelijkheid over je eigen leven, dan heeft niemand anders greep op  jou. Vergeven doe je vooral uit liefde voor jezelf, je doet het niet voor de ander.  En misschien nog een eye-opener; vergeven gaat altijd over het verleden. Laat de hoop los op een ander verleden, we zijn inmiddels andere mensen geworden.  Geloof in de wetmatigheid dat als die ander het beter had gekund of gewild, hij of zij het heus wel gedaan had. En dan nog iets: je hebt de ander niet nodig om te vergeven en vergeven is ook niet hetzelfde als verzoenen. Vergeven maakt je gelukkig, het is  het grootste cadeau dat je jezelf kan geven en het verbind je terug met jezelf. Eén uitzondering; sluit af en laat los wat je diep verwond heeft maar doe dit pas als  alle middelen om  te helen zijn uitgeput en maak terug verbinding met wat wel potentieel heeft en met diegene waarbij je goede vibraties voelt.


Voor 2017 wil ik zeker ook een pleidooi doen om terug te leren wachten en uitstellen. We willen alles en we willen het nu. Ons geduld is op heel wat momenten verwaarloosbaar. De snelheid en het gemak waarmee de nieuwe technologieën ons voorzien, hebben gemaakt dat mensen instant resultaat verwachten in elke aspect van het leven. Controle nemen in een wereld van overvloed en zelf beslissen wanneer je de kraan open- en dichtdraait is niet alleen goed voor je moraal maar het voelt ook goed om de koning van de uitgestelde beloning te worden in plaats van een slaaf van je impulsen. Ik wens je veel ervaringen toe waarin de uitgestelde bevrediging zoveel zoeter smaakt dan het instant shortcuts.


Tijd is je kostbaarste bezit en het meest democratische wat voorhanden is in het leven: iedereen heeft maar 24 uur in een dag en niemand kan je meer geven. Wat je ook doet, besteed die tijd goed en verpruts hem niet aan iets dat je niet eigen is en je niet in evenwicht brengt. Zoek terug de weg naar de essentie. Geef speelsheid een grotere plek in je leven en doe vooral iets met je handen; wroet in de aarde of kneed deeg. De afwisseling tussen mentale arbeid en in de grond wroeten of kneden is verfrissend. Het contrast verrijkt. Daarom is het ook goed dat er een betonstop op komst is, zodat er ook nog een plek overblijft om te wroeten en te zaaien. Maar vergeet ook niet om in 2017 af en toe buiten de lijntjes te kleuren en met je kop in de wolken te lopen om een nieuwe magische verbinding te voelen.


Patricia


Dank voor alle lieve wensen!