|
Getuigenissen
bij levenswijzers
Friends with benefits vs intieme vrienden
Erotische intelligentie
Getuigenis 1
Een seksuele relatie hebben met een andere vrouw dan mijn huwelijkspartner, blijft moeilijk en geeft me regelmatig schuldgevoelens. Schuldgevoelens omdat ik het op een of andere manier jammer vind dat ik het nodig heb en het al zeker niet is wat mijn vrouw en ik ons bij aanvang droomden voor ons huwelijk en seksuele leven.
Ik vind me voorzichtig en selectief om een seksuele relatie met iemand aan te gaan. Als de verwachtingen van de tegenpartij anders zijn dan de mijne dan zal dit onvermijdelijk tot emotionele stress leiden en dat wil ik zeker vermijden. Ik wil geen dubbelleven dwz. de seksuele relatie is geen relatie die parallel loopt met mijn partnerrelatie. Binnen de seksuele relatie zijn we als sekspartners trouw.Ik beloof geen toekomst enkel een onzeker heden maar als de passie meezit, kan het lang blijven duren. Ik weet immers niet hoe mijn gevoelens zullen evolueren en we moeten allebei investeren om de positieve kanten te laten opwegen tegen de negatieve (afspreken, discretie, schuldgevoel,...). Ik ben waakzaam over de frequentie van het contact met mijn sekspartner. Overconsumptie vernietigt het verlangen en de passie. Maar elkaar af en toe treffen, is een wederzijds cadeau. Door de restricties die ik mezelf opleg (al kan dit hypocriet klinken) is het een toevalstreffen iemand tegen te komen die ongeveer hetzelfde verwacht van zo'n relatie. Het blijft altijd uitkijken en er veel samen over praten.
Ik voel me als een zondagskind omdat ik momenteel zo'n match heb gevonden en dat voelt zalig. Telkens weer verlangen en tederheid kunnen geven zijn voor mij de aspecten die het zo zalig maken. Ik geloofde haast niet meer dat seks zo complexloos kon zijn. Het allerbelangrijkste is zeker de intimiteit en het wederzijds naar elkaar verlangen. Ik realiseer me dat mensen die niet onder eenzelfde dak wonen dit verlangen ook langer kunnen cultiveren en vasthouden. De natuur zit niet helemaal eerlijk in elkaar. Onze seksuele ontmoetingen zijn een feest waarin ik een gelijkgestemde ziel tegenkom dwz. dat we er alles aan doen om een opwindende sfeer te creëren en elkaar erotisch uit te dagen. Het is deugddoend als we in ons seksueel spel onze grenzen samen kunnen aftasten en verleggen, hierdoor voel ik me ongeremder in geven en ontvangen.
Onze intimiteit is niet altijd seksueel, soms praten we bij in bad of masseren we elkaar maar ons verlangen en tederheid zijn er niet minder om. Eigenlijk gaat het om een ervaring van verbondenheid, die je soms meer dan met seks, hebt op momenten dat je dingen van je intieme leefwereld, je gedachten, gevoelens, opvattingen deelt met een vertrouweling en vooral dingen die gevoelig liggen of waarover je zoekend bent. Een onenightsstand of betalende seks zijn bijgevolg niet aan mij besteed.
Ik merk aan de dagelijkse dingen dat ik gelukkiger ben : ik werk enthousiaster (het gevoel iets te missen is weg) en ik voel me blijer en zelfzekerder. Ik ben in mijn gedachten wel eens verzonken bij mijn vriendin en betrap mezelf erop dat ik dan echt aan het glimlachen ben. Dat merk ik wel vaker als ik alleen ben : ik fluit en ik neurie. Op zulke momenten heb ik geen last van onzekerheid of eenzaamheid omdat ik mij verbonden en geliefd voel. Het is heerlijk om je begeerd te voelen, om het warme verlangen van de ander te voelen, niet louter naar seks maar ook naar mij. Ik heb die aandacht nodig. Ik noem mijn sekspartner niet graag mijn minnares, noch mijn seksgodin want dat ik zo eng seksueel. Ze is niet louter belust op seks maar ook een tedere vrouw. Ik ben niet verliefd en ik loop ook niet als een idioot blindelings achter mijn pik maar ik zie haar op mijn manier graag. Ik besef nu dat ik gelijktijdig twee vrouwen graag kan zien, weliswaar op een andere manier.
Ik weet dat velen die mijn getuigenis lezen, zullen zeggen dat ik beter mijn best moet doen om die dingen in mijn vaste relatie te vinden. Ik hoop dat velen dat kunnen waarmaken maar voor mij lukt dat onvoldoende. Onze vaste relatie heeft de grenzen van haar mogelijkheden bereikt en ook ik vind het niet onbelangrijk die grenzen te aanvaarden. Ik heb mijn beperkingen en onze relatie ook en dit vooral op seksueel vlak. Dit tekort heeft ons allebei ruzies, verdriet en pijn gekost. Ik ben lang op mijn honger blijven zitten omdat mijn behoefte aan bevestiging, aandacht, seks en intimiteit misschien hoger ligt. Ik ben niet over één nacht ijs gegaan om een seksuele partner te zoeken ; het zal ook nooit vanzelfsprekend worden om mezelf af en toe deze nooduitgang te gunnen, gelukkig maar.
Mijn vrouw en ik hebben eens in de maand seksueel contact. Dat voelt vertrouwd en we hebben ons, na een lange emotionele struggle, min of meer met de frequentie en de kwaliteit ervan verzoent. Onze relatie kan je het best omschrijven als kameraadschappelijke liefde. We gaan zorgzaam met elkaar en met de kinderen om, zien elkaar graag en vinden elkaar in maatschappelijk engagement en projecten. Mijn vrouw, kinderen en familie zijn mijn prioriteit en dat wil ik zo houden. Je weet nooit wat de toekomst brengt maar ik denk niet dat ik ooit mijn partner wil verlaten. Nog sterker, ik zie haar graag en wil samen met haar oud worden.
Ik had de draaglast verbonden aan een geheime liefde liever niet gehad en ook dat lichamelijke geluk in mijn vaste relatie gevonden maar sinds mijn seksuele relatie neemt de frustratie naar mijn vaste relatie echt af.
Ik zie er mijn partner niet minder graag om in tegendeel zelfs. De ontspanning neemt toe (want de verwachtingen af), er zijn vaker leuke momenten, en niet zo raar, ook meer speelse en intimistische momenten. Waarschijnlijk omdat ik me beter in mijn vel voel en me weer fysiek man voel. Dit zal u misschien irriteren maar ik zie mijn vrouw nu misschien nog liever omdat ik ontzettend dankbaar ben dat ze me die levensverrijking toelaat. Niet dat ze me expliciet de toelating geeft om vreemd te gaan, zeker niet, maar ze kent mijn noden en onze beperkingen en gunt me impliciet wel de vrijheid waarbinnen het zich kan voordoen. Ik ben me hierdoor nog meer bewust van de waarde van mijn vaste relatie en de aantrekkelijke eigenschappen van mijn partner.
Mijn vrouw is sterker dan ik, ze beschikt over een loyalere liefde tot mij waarin ze me onuitgesproken mijn vrijheid geeft. Ze heeft veel persoonlijkheidskenmerken zoals Tereza in het boek van Milan Kundera "De ondraaglijke lichtheid van het bestaan".
Mijn vreemdgaan kleurt het gras bij mij thuis altijd veel groener. Ik betaal zelf de prijs voor mijn passie, het is mijn keuze en ook mijn risico met de daaraan verbonden emotionele stress. Desondanks blijf ik binnen mijn seksuele ontrouw heel erg overtuigd van mijn relationele trouw.
Ik heb deze getuigenis niet geschreven om mezelf te rechtvaardigen, integendeel. Het is een complexe weg, maar het is mijn weg en die moet ik zelf gaan. (Tom)
Terug naar Levenswijzer : Friends with benefits vs intieme vrienden
Terug naar Levenswijzer : Erotische intelligentie
Getuigenis 2
Ruim 9 jaar geleden, werd Walter, mijn man, ernstig ziek. Hij kwam in een rolwagen terecht en een aantal vitale functies vielen uit. Door de ziekte van Walter was ik plotsklaps mijn lichtheid kwijt. De dynamische, briljante immer grappige man was niet meer - hij moest elke dag verpleegd worden - maar dat is nu eenmaal ons lot. Ik had ervoor op de loop kunnen gaan maar ik zie Walter doodgraag en het lag gewoon voor de hand dat dit lot gewoon tot ons parcours behoorde. De eerste jaren was ik een toegewijde verpleegster en leek mijn behoefte aan intimiteit en seks te zijn stilgevallen. Ik raakte uitgeblust, verzorgde mezelf minder, ging niet meer op stap en bleef steeds trouw thuis op post. Ik ontkende mijn natuurlijke noden maar toch voelde ik een stille pijn. Walter wees me er zelf op, aanvankelijk niet met zoveel woorden, maar hij zag me gaandeweg verwelken.
"Meid jij hebt terug energie nodig, ik weet dat je me graag ziet maar ik kan je geen seksuele intimiteit meer geven en je hebt die nodig om op te drijven. Zoek jezelf een man die je dit in alle vertrouwen en veiligheid kan geven. Je bent een heel passionele vrouw geweest met veel nood op dit gebied, gun jezelf terug dat genot." Het was het mooiste en intiemste nieuwjaarsgeschenk dat Walter me ooit heeft gegeven maar dat kon ik toen niet begrijpen. Ik bleef me nog een jaar lang tegen die gedachte verzetten en sprak er over met mijn huisarts en met mijn nichtje die sekstherapeute was. Ik heb me door deze mensen begrepen en gedragen gevoeld.
Nu heb ik al meer dan drie jaar een vaste vriend waarmee ik het weer zalig heb. Bovendien daagt hij me fysiek uit als we samen gaan sporten of lange wandelingen maken want ook dat heb ik gemist. Deze relatievorm is een compromis maar het doet me goed. Het geeft me telkens weer dat dankbare gevoel 'terug te leven' en dat is een heel bekrachtigende ervaring. Zowel voor Walter als voor mij hoort mijn getuigenis niet thuis in de galerij der vreemdgangers. Ik voel me niet zo, maar als je het toch zo wil benoemen, klasseer me dan alstublieft bij de categorie van de gelukkige vreemdgangers. In mijn leven is dat enkel mogelijk geworden dankzij de goedkeuring van Walter.
Mijn beide relaties bieden iets totaal anders, maar zijn allebei belangrijk. Met mijn vriend staat het lichamelijk nu wat meer op de voorgrond maar hij is bovendien een loyale vriend. Hij verrijkt mijn emotioneel en seksueel leven en brengt weer die lichtheid in mijn bestaan. Walter is dé man in mijn leven en ik knuffel hem regelmatig heel intens en liefdevol. Alleen zijn warme blik is dan genoeg. We kennen elkaar door en door en kunnen niet zonder elkaar. Walter gunt me mijn 'vrij-momenten' en als ik de deur uitga naar mijn vriend zegt hij vaak "Maak er iets mooi van! Ik geniet van je als je weer stralend glimlachend thuiskomt".
Het is niet altijd gemakkelijk om de deur achter me toe te trekken, een mens is nooit vrij van schaamte en schuldgevoel, maar eens bij mijn vriend stap ik voor even een andere wereld in. Dat "even" is altijd voldoende om boordevol energie terug naar mijn Walter te keren alhoewel ik telkens probeer niet te veel te glimlachen.
Het leven is vaak een compromis maar ik voel dat ik weer leef. Ondanks alles of dankzij zoveel blijf ik trouw in mijn ontrouw. (Tina)
Terug naar Levenswijzer : Friends with benefits vs intieme vrienden
Terug naar Levenswijzer : Erotische intelligentie
|
Ik heb het aards geluk genoten,
ik heb geleefd en bemind.
(Friederich von Schiller)
Ons geluk bestaat in gedachten, hoop en verlangen;
het bezit van wat men wenst,
is het einde van de vreugde.
(S. Evremond)
Er bestaat geen volkomen opgaan van twee mensen
in elkaar.
Het zal altijd een aantrekken en afstoten en wedervinden moeten blijven.
Men moet elkaar veel vergeven,
maar het grote vertrouwen moet er zijn.
(Wilhelm von Polenz)
Het geluk valt ons ten deel in afzonderlijke, losse stukjes,
en degenen onder ons
die wijs zijn,
stellen zich met deze brokstukjes tevreden.
(Beatrice Harraden)
Ons geluk en onze zielenrust zijn afhankelijk van
het feit dat we doen wat we juist en fatsoenlijk achten,
en niet dat we doen wat anderen zeggen of doen.
(Mahatma Gandhi) |
