Getuigenis

Patricia Meyntjens

Getuigenis: Familieopstellingen


◄ Ga terug naar de levenswijzer


Getuigenis van Els over har ervaringen  met familieopstellingen


In mijn jeugd ben ik psychische, fysiek en seksueel mishandeld.

Ik slaagde erin om deze feiten naar de buitenwereld toe steeds geheim te houden en verwerkte dit op mijn manier.


Toen ik twee jaar geleden op het werk herhaaldelijk  slachtoffer werd van  fysieke agressie zocht ik hulp. Ik volg sinds twee jaar psychologische begeleiding. Het goed ingepakte verleden werd langzaam laag per laag opnieuw geopend met confronterende feiten, pijnlijke herinneringen en emotioneel  zware  momenten.


Het grote gezin waaruit ik kom, bleek een grote bedreiging voor mij.  Enerzijds heb ik de rationele gedachte me los te maken van zij die me zo vernederden, me pijn deden en macht over me hadden. Anderzijds is er de emotionele band, de bloedband, de loyaliteit die je niet zomaar verbreekt.  Ik voelde me soms schuldig, en ook een verrader omdat ik die band verbrak.

Niet toegeven aan hun schuchtere pogingen om contact te zoeken op momenten ze me “nodig” hadden, was moeilijk. Loyaliteit is sterk. Mijn loyaliteit was heel sterk.


Eerste kennismaking met een familieopstelling


Mijn therapeute vertelde me over de familieopstellingen en ik las het boek 'Gezonde verhoudingen' over familieopstellingen van Indra Torsten Preiss. Het thema en de aanpak  boeide me en ik besloot om kennis te maken met familieopstellingen in de hoop dat dit voor mij een extra ervaringgerichte meerwaarde zou zijn voor mijn therapeutisch proces.

Het was een bijzondere ervaring, ik voelde me niet onmiddellijk goed in de wekelijkse open  groep (dwz.  elke week kan de groepssamenstelling enigszins anders zijn), toch was er een sfeer die geruststellend was. Wat in de groep gezegd zou worden, bleef ook in de groep.  Je eigen voornaam noemen, was het enige dat werd gevraagd. Ik kon gewoon aanwezig zijn wat me een gerust gevoel gaf. Er werd een duidelijke toelichting over de werkwijze gegeven.

De interacties en inleving die representanten in de groep teweeg brachten, verbaasde me. Er ontstaat een sfeer  waarbij de energie tussen de deelnmers zichtbaar en voelbaar is.

Het was voor mij, als toeschouwer, een unieke ervaring.  Aanvankelijk was ik sceptisch over de effectiviteit van deze benadering, maar ik was onder de indruk van de emotionele dynamiek  en de transparantie die zich ontvouwde.

Ik besloot het een kans te geven en me in te schrijven voor een sessie met eventueel zelf een opstelling.


Representant


Als representant raak je betrokken bij de opstelling en je voelt, ervaart de energie, de interactie, de structurele verbondenheid tussen de mensen. Soms voel je de emoties en onderga je zelf die emotie, het overvalt je. Dit heeft tot gevolg dat het soms vermoeiend is. Je wordt uitgenodigd om als representant deel te nemen. Jje bent vrij om hierop in te gaan of te weigeren. Soms is het thema te bedreigend voor jou, dan kan je weigeren. Het is nodig dat je jezelf beschermt  en je grenzen duidelijk aangeeft. Je wordt geconfronteerd met situaties die ook voor jou herkenbaar zijn in jou leven en dat is  een meerwaarde. Je ziet hoe anderen dit aanpakken en ervaren. Je identificeert je met bepaalde interacties en relativeert je gevoelens want ook anderen worstelen ermee.


Ik besloot een eigen thema op te stellen in overleg met mijn therapeut. Deze was ook aanwezig bij de opstelling wat voor mij ondersteunend en veilig aanvoelde.


Mijn familieopstelling


Voorbereiding:


Er is een vragenlijst die je als voorbereiding dient te overlopen. Je verdiept je op deze manier in je familie. Je praat met iemand uit de familie om duidelijkheid te krijgen in bepaalde vragen uit de vragenlijst, er zijn vragen over info van grootouders.

Dit op zich werkte therapeutisch, voor jezelf stil staan bij 'wat weet ik, hoeveel weet ik ? Wie kan hier meer over vertellen en durf ik het met die persoon daarover hebben?'.

Een thema selecteren vraagt eveneens wat denkwerk, hoe ga ik mijn thema formuleren, duidelijk maken aan de groep. Ik bereidde me goed voor, ik schreef feiten uit. Ik was er klaar voor.


De dag zelf:


Vraagt toch wat moed om plots op de stoel naast Indra te zitten vooraan, de groep kijkt toe. Indra bevraagt wat je thema is en stelt vragen om het thema duidelijk af te bakenen. Hij vraagt feiten zonder emotie. Wat niet vanzelfsprekend is voor een groep zeggen dat je psychisch, fysiek en seksueel mishandeld bent blijft moeilijk!

Indra bepaald welke representanten hij nodig acht om je thema te schetsen, jij kiest zelf de personen als representant en geeft ze een plaats in de cirkel.

Dan bevraagt Indra hoe de personen zich voelen en of ze naar hun gevoel juist staan op de goede plaats. De representanten beantwoorden de vragen en laten op verbale en non-verbale manier hun emotie zien. Voor mij werden dingen gezegd die klopten met de personen waarvoor ze stonden. Hun houding , non verbale taal gaf me de bevestiging van hoe het was. Er kwam bij mij een zee van emoties los om dit te zien en te horen. Ik kreeg de kans om te ervaren dat “ de schuld” niet bij mij lag. Ik kon mijn onschuld uitspreken tegen de representant en daar achterlaten, het was een opluchting een bevrijding.

In mijn opstelling was ook duidelijk zichtbaar dat familieleden voor elkaar kozen tegen mij, ze stapten fysiek naar elkaar toe weg van mij.

Ik kon zelf zien dat de breuk die er momenteel is met mijn familie nodig is. Ze lieten me achter keerden me de rug toe. Ik hoef me hier niet schuldig over te maken!

Op het einde van de opstelling kon ik bewust, fysiek hen de rug toekeren en uit hun wereld stappen. Een last valt van me af.Het is vooral het fysiek aanwezig zijn op dat moment in je eigen opstelling dat je inzicht geeft. Het was voor mij een bevestiging wat ik en anderen al in woorden hadden geduid.


Na de opstelling:


Ik was doodmoe na de opstelling, de emoties waren hevig en intens. Ik moest die vermoeidheid respecterenen en tijd nemen voor zelfzorg.

Daarna kon ik effectief stappen ondernemen om op een creatieve manier afscheid te nemen van geschreven feiten en tekeningen uit het verleden. Dit was bevrijdend een nieuwe stap verder in mijn proces.


Dank!


Ik had het geluk dat mijn therapeute de weg mee ging, van voorbereiding naar eigen familieopstelling tot verwerking van de familieopstelling. Ik ben daar heel dankbaar voor, ik had dit niet alleen gedurfd, dank zij haar steun voelde ik me sterk genoeg dit te ondergaan.


◄ Ga terug naar de levenswijzer